Na današnji dan, pre tačno dvadeset i pet godina, 23. septembra 1988. godine, u Aleji zaslužnih građana na Bajskom groblju sahranjen je Tibor Sekelj, svetski putnik, književnik, kako mu skromno stoji na grobu. Preminuo je tri dana ranije, dvadesetog, ni godinu dana nakon što mu je Skupština opštine Subotica dodelila Nagradu za životno delo.
U znak sećanja na ovu godišnjicu, subotičko Društvo za esperanto, koje nosi njegovo ime, organizovalo je u subotu, 21. septembra, memorijalni skup, koji je okupio nekoliko desetina prijatelja i poštovalaca Tibora Sekelja, iz Subotice, Sente, Malog Iđoša i Beograda.
Skupu su prisustvovale i Eržebet Sekelj, udovica Tibora Sekelja, te Ljiljana Sekelj, njegova bratanica, kćer njegovog starijeg brata Antonija.
Uoči skupa, koji je održan na Otvorenom univerzitetu, učesnici su posetili grob Tibora Sekelja i položili cveće.
Tibor Sekelj je rođen 14. februara 1912. godine u Spišskoj Soboti (Austrougarska), danas delu grada Poprada u Slovačkoj. Gimnaziju je počeo pohađati u Kikindi, a maturirao je u Nikšiću. U Zagrebu je diplomirao pravo, ali se njim nikada nije bavio. Petnaest godina, od 1939. do 1954. godine, živeo je u Južnoj Americi. Proputovao je više od 90 zemalja, učestvovao u brojnim ekspedicijama istražujući i do tada nepoznate predele i plemenske zajednice. Na srpskom/hrvatskom, španskom i esperantu napisao je više od trideset knjiga, koje su prevedene na tridesetak jezika, pa je tako Sekelj jedan od najprevođenijih naših pisaca. Autor je i brojnih dokumentarnih filmova, a svojim stvaralaštvom ostavio je traga u mnogim oblastima. U Suboticu je došao 1972. godine i ostatak života proživeo ovde. Od septembra 1972. godine do kraja 1976. bio je direktor Gradskog muzeja.
info: Društvo za esperanto „Tibor Sekelj“
